Het parcours van de Cross Country van dit jaar, waaraan door zo’n zeventig man werd deelgenomen, slingerde venijniger door de baan dan andere jaren en werd als ‘knap lastig’ beoordeeld. “Hij was net een graadje moeilijker” werd gezegd waarbij vooral werd gewezen op de afslagplaatsen die zich ook in een bunker of op een talud bevonden. “Niet te doen”.
De lay-out was niettemin in veel opzichten gelijk aan die van vorige jaren maar de voorzitter van de organiserende weekeindcommissie erkende dat spelen tegen de normale richting in verrassend verwarrend kan zijn. Juist daar hadden heel wat deelnemers moeite mee. “Het is best pittig om de baan achterstevoren te lopen”, vertelde iemand die al eerder met een CC-wedstrijd had meegedaan.
De oorspronkelijke lay-out van de Cross Country vormt nog altijd de basis van dit soort bijna sensationele wedstrijden maar moet jaarlijks vanwege diverse omstandigheden wel worden aangepast. De bomengroei is daarbij een factor waarmee nadrukkelijk rekening moet worden gehouden en ook de veiligheid in zowel binnen als buiten de baan moet gegarandeerd kunnen worden.
Bij de beste gemengde teams waren het Tineke, Ed en Mark Visch en Janny Huiberts die met een netto score van 63 slagen op het beste resultaat konden bogen en de eerste prijs, die gesponsord was door De Vier Seizoenen, in de wacht sleepten. Met een netto score van 69 slagen werden Petra en Bert Wierda en Yvonne en Herman van Someren tweede.
In de categorie Beste driebal was de eerste prijs met een netto score van 63 slagen voor Mariëlle en Piet Geraets en Arjan Flierman. Loes en Marco Oussoren wonnen de prijs voor beste carnavaleske uitdossing. Lenny de Bruijn tenslotte tekende voor de neary bij de dames en Bas Aasman voor de neary bij de heren.
