TEKST EN FOTO’S HANS DE JONGH
Bas Wierda’s gevecht om in het bezit te komen van het clubkampioenschap matchplay is na vier jaar dan eindelijk beloond. In de slotfase van het kampioenschap wist hij op hole 17 Mark Visch het zwijgen op te leggen door met 2/1 de laatste wedstrijd van vandaag te winnen. Tegelijkertijd lukte het Mark Visch niet om zijn vierde overwinning op dit onderdeel van het golfspel binnen te halen. In 2011, 2013 en 2014 slaagde hij er wel in de titel in de wacht te slepen.
Nochthans gingen de twee behoorlijk gelijk op en was het op hole 13 nog steeds all square. Dat veranderde op 14, maar werd op 15 weer hersteld. Op hole 16 begon de victorie voor Bas. Hier sloeg Mark zijn bal, evenals vanochtend, opnieuw in de bunker en had hij daarna nog twee slagen nodig om op de green te komen. Voor Bas betekende dat alle hens aan dek; het lukte hem om hier opnieuw een voorsprong op te bouwen van 1 up.
Zou de beslissing dan toch vallen op hole 17 of zat er een sudden death aan te komen zoals de afgelopen jaren al eerder was gebeurd? De uiterst geconcentreerde afslag van Bas bracht zijn bal op minder dan 200 meter van de green, ietsje rechts van de fairway. Die van Mark belandde aan de linkerzijde van de fairway op ruwweg dezelfde hoogte, maar wel met een boom die een rechte slag naar de green verhinderde.
De tweede slag van Bas, met een ijzertje, belandde enkele tientallen centimeters voor de green; die van Mark tussen de holes 14 en 17 ter hoogte van de green. Zijn chip naar de vlag was weliswaar niet onverdienstelijk maar te kort. Daar kon Bas van profiteren, hij hield het hoofd koel en legde met zijn eerste put de bal enkele centimeters van de pin. Slechts een wonder kon de positie van Mark hier redden en dat bleef uit.
Bas Wierda reageerde zichtbaar opgelucht. Het was hem dan eindelijk gelukt om voor eens en voor altijd geen eeuwige tweede meer te zijn nadat hij vorig jaar ook al het clubkampioenschap Strokeplay op zijn naam had gebracht. Om het clubkampioenschap matchplay werd vorig jaar niet gestreden bij gebrek aan voldoende belangstelling. Dat dreigde ook dit jaar weer; bij de dames ging de strijd helemaal niet door.
In zijn toespraak zei Bas later in de middag dat de wil om te winnen dit jaar erg groot was. “Ik heb nog nooit van Jürgen gewonnen en dat moest toch een keer gebeuren”, zei hij bijna triomfantelijk. Datzelfde gold ook voor zijn opponent in de laatste ronde, Mark Visch voor wie Bas groot respect toonde. “Ik vind dat je na je knie-operatie knap vier rondjes hebt gelopen en er een mooie wedstrijd van gemaakt hebt”.
De troostwedstrijd om de derde en vierde plaats werd gewonnen door Jürgen Mulder die op hole 13 afscheid nam van Alfred Kirchstein met 6 om 5 te gaan. Complimenten waren er voor Dick Keijzer en Karel Theunissen die twee dagen achtereen leiding hadden gegeven aan dit clubkampioenschap. Ferry Wobma maakte ook nu weer van het verloop van dit tweedaagse evenement een duidelijke inzichtelijke infografic. En een ge-update Hall of Fame is op deze pagina terug te vinden.
FOTO’S
Van links naar rechts en van boven naar beneden: Bas Wierda (l) maakt op hole 17 een eind aan de illusies van Mark Visch. George Gerritsen, Bas Wierda en Mark Visch tijdens de huldiging. De nummers drie en vier van de wedstrijd, Jürgen Mulder en Alfred Kirschstein. Het comité van ontvangst en alle winnaars nog eens op een rijtje.
