Bij zijn geliefde bankje namen talloze familieleden, vrienden en medebewoners afscheid van Loek. Daaruit bleek wel hoe geliefd deze grote vriendelijke en optimistische man was. Het was letterlijk en figuurlijk een warm afscheid. Nadat de stoet vanuit zijn appartement de Winter was afgelopen werd bij het bakje van Loek stilgestaan voor een afscheidsceremonie. Zijn broers vertelden anekdotes en verhalen over hun jeugd en op latere leeftijd over hoe brutaal en doortastend Loek kon zijn. Omdat hij bedacht had ganzen mee te nemen naar Afrika waar zij destijds woonden kocht hij een man en vrouw gans en nam die ganzen gewoon in een tas mee in het vliegtuig en dat lukte ook nog zonder problemen, een pracht verhaal. Ook een van zijn geadopteerde kinderen vertelde met veel liefde over hun vader en hoopte hem nog vaak te ontmoeten bij “zijn” bankje, want Loek is nooit helemaal weg zo zei hij, je kunt hem bij het bankje nog steeds tegenkomen.
Tenslotte werd Loek in de auto gelegd en werd hij uitgezwaaid door iedereen waarna er nog een drankje in De Vier Seizoenen werd gedronken en konden we Ellen, zijn liefdevolle echtgenote sterkte wensen voor een leven zonder haar Loek. Wij zullen hem allemaal missen, gelukkig kun je hem nog tegenkomen bij zijn bankje!
