De rouwkaart van Loek begint met de tekst “We nemen afscheid van een vrolijke rasoptimist” en zo kennen veel mensen hem.
Een bekende verschijning ook voor degenen die hem niet kennen, want dagelijks liep hij zijn rondje Golf Residentie met zijn trouwe vriend Roosje (die kort geleden overleed) hoedje op en was het slecht weer een rood jack aan.
Loek was al veel langer ziek maar zijn doorzettingsvermogen was enorm. Uiteindelijk verlies je het toch van die vervelende slopende ziekte. Helaas heeft hij de 82 net niet gehaald. Ter gelegenheid van zijn 80ste verjaardag zijn veel medebewoners met hem naar zijn oude werk in de NO-polder geweest en heeft hij stralend en met veel elan verteld over de veredeling van gewassen (de triticale) met name aardappelen waarvoor hij ook veel naar Zuid-Amerika reisde. Het was een leerzame en gezellige verjaardag precies zoals hij dat wilde, met velen en een beetje plezier maken.
Onder dat motto is er zaterdag voor iedereen die Loek een warm hart toedraagt de gelegenheid hem uit te zwaaien langs de Winter met als tussenstop “zijn bankje” waarna onze wegen zich scheiden. Loek gaat naar het crematorium en de “uitzwaaiers” naar De Vier Seizoenen voor een samenzijn en een drankje, daar kunnen we Ellen veel sterkte voor de toekomst wensen.
