Vijf weken geleden overleed Paul Verheijen in het hospice van Dronten waar hij anderhalve week eerder was opgenomen. Paul was een alom gewaardeerde bewoner van de Golfresidentie en een zeer actief lid van de golfclub. De coronacrisis had al om zich heen geslagen. Het afscheid nemen moest daarom in zeer beperkte familiekring plaatsvinden. Voor de warme belangstelling die echtgenote José ontving, wil ze graag bedanken.
‘Ik mis Paul heel erg. Vaak loop ik het bospad af en glimlach ik bij de vele herinneringen die ik aan hem heb’
“Soms gebeuren er dingen in je leven die je nooit had voorzien. Zo ook het ziek zijn van Paul na eind augustus 2019. Dat zijn ziekte zo progressief was en zijn overlijden zo snel zou komen hadden we niet verwacht. Na december ging zijn gezondheid hard achteruit en bleek dat de chemokuur zijn werk niet meer deed. Begin maart werd Paul in het ziekenhuis opgenomen. Daar werd bevestigd dat er geen goede vooruitzichten meer waren. De liefdevolle verzorging de laatste tien dagen in het hospice in Dronten waren als een warm bad. Ook voor mij – het geschilde appeltje, het kopje soep – betekende het heel veel. Paul heeft hier rustig afscheid kunnen nemen.
“In deze nare tijd van het coronavirus is het niet mogelijk om iedereen persoonlijk te bedanken voor de lieve woorden van troost die ik in de afgelopen periode ontving. Of voor de bloemen die aan de deur werden afgegeven en de prachtige bloemstukken van de VvE en van de Milieugroep die we ontvingen tijdens zijn afscheid in het crematorium. De vele kaarten in de brievenbus en niet te vergeten de talrijke telefoontjes. Ook de anderhalve meter gesprekjes, wanneer ik in de voortuin aan het werk was of aan de voordeur, waren vol warme belangstelling. Hiervoor dank!
“Het afscheid van Paul hadden we graag in het bijzijn van iedereen willen nemen. We moeten ons in deze tijd aanpassen en voor elkaar zorgen. Dus zorgen dat we gezond blijven is het voornaamste. Ik mis Paul heel erg. Vaak loop ik ’s morgens het bospad af en glimlach ik bij de vele mooie, dierbare herinneringen die ik aan hem heb. Het samenwerken met de vele vrijwilligers om het pad aan te leggen. Het verdelen van de snippers op het pad. Het schilderen van de borden met de naam Bospad erop aan de keukentafel. Vele handen waren hiermee bezig! Paul heeft het altijd met plezier gedaan. Zelfs zijn gevecht met de berenklauwen!
“Gelukkig gaan Hans, Egbert, Dirk, Jan en vele vrijwilligers hiermee door. Ook dat geeft troost. Paul en ik hebben altijd met heel veel plezier op de Golfresidentie gewoond. Na zijn pensioen heeft Paul genoten van het golfen en de vele activiteiten. Zoals hij op het laatst zei “Ik heb een goed leven gehad”. Ik hou me hieraan vast en hoewel het een cliché is: ‘Alles heeft zijn tijd nodig’. Het komt goed. En blijf gezond!”
Liefs, José
